 |
| Rubalcaba y De Guindos |
Podería ser inferior o axuste ao orzado? Non. Podería ser diferente o axuste? Si. Vexamos as razóns. O axuste ten que ser o que é por imperativo de Berlín e Bruxelas, e aínda que Alemaña e a Unión Europea fosen un pouco máis flexibles, como quería Rajoy, tampouco este puidese ir moito máis lonxe, xa que os mercados onde se financia España non llo toleraron. Fabas contadas, pois.
En cambio, o axuste podería ser diferente, posto que o Goberno puido recortar menos á conta de ingresar máis, subindo os impostos ou recadando máis, froito de combater mellor a fraude.
Quedan máis incógnitas importantes por despexar? Si. De entrada, non hai que descartar novos axustes tras o verán, xa que a caída da actividade económica, en parte debida á falta de crédito, pode facer inviables as previsións de ingresos, co cal poderíase recuperar a imposición patrimonial e aplicar o imposto verde. De feito, segundo o economista Santiago Lago, ata aínda que a recesión non vaia a máis, vai ser difícil conseguir a recadación que se estima no proxecto de orzamentos de Montoro. E todo iso sen considerar que o envellecemento da poboación fará que os gastos da Seguridade Social sigan en aumento, que os procesos de inmigración non van deterse por moita crise que haxa, con consecuencias tamén para o Estado de benestar, e que os gastos de educación e I D deberán incrementarse nalgún momento, a risco de que España quede atrasada no mundo.
E a prima de risco? Como xa advertiu o economista xefe do FMI, Olivier Blanchard, as medidas de austeridade acompañadas de baixo crecemento -caso de España-, lonxe de reducir a curmá de risco, terminan por aumentala, que é o que está sucedendo.
