jueves, 4 de octubre de 2012

O laboratorio de Cospedal - Xesús Veiga

María Dolores de Cospedal García
Dolores de Cospedal quere facer historia.Non se conforma con ser presidenta dunha Comunidade Autónoma e, ao mesmo tempo, secretaria xeral do partido que actualmente dispón dunha ampla maioría absoluta.Pretende recoller algunhas bandeiras que lle permitan ser a referencia dese populismo que habita no corpo electoral do PP e noutros segmentos sociais indignados polos efectos destrutivos das políticas económicas que se están impoñendo nos Estados do sur de Europa.

Ademais da comparación odiosa que realizou entre a recente convocatoria do 25 de Setembro e o intento de golpe de Estado rexistrado naquel inesquecíbel 23 de Febreiro de 1981, a señora Cospedal atopou a pedra filosofal para remediar a desafección entre sectores da cidadanía e a maioría da elite política:eliminar os soldos dos representantes parlamentarios de Castela-A Mancha e substituílos polo pago dunhas dietas ou indemnizacións pola asistencia aos actos regrados da Cámara lexislativa.A proposta é moito mais chamativa se reparamos na propia traxectoria das remuneracións recibidas por Dolores de Cospedal nos seus últimos anos de actividade política.Antes de ocupar a presidencia da Comunidade Autónoma, percibía un soldo como deputada do Parlamento autónomo, outro como senadora e unha retribución derivada do seu cargo orgánico no PP.Tendo presente que o financiamento maioritario dos partidos procede dos orzamentos públicos, a señora Cospedal cobraba do erario público por tres conceptos formalmente diferentes até acadar unha cifra superior aos 200.000 euros mensuais.


A secretaria xeral do PP non pode descoñecer os efectos directos que provoca a medida que pensa implantar a partir do 1 de Xaneiro de 2013.A condición de deputado ou deputada ficará reservada ás persoas que posúan un nivel de riqueza notábel.Calquera outra compatibilidade laboral é unha utopía na actual situación do mercado de traballo.Hai outro escenario alternativo implícito nesta disparatada proposta:que o Parlamento de Castela-A Mancha fique convertido nun apéndice do poder executivo, que libere aos integrantes do goberno das incomodidades propias do control parlamentario.Xa o dicía Fraga nos seus tempos de presidente da Xunta:non vou ir ao Hórreo a perder o pouco tempo que teño dispoñíbel entre inauguracións, festas e outras citas burocráticas habituais.


A incontinencia verbal exhibida por Cospedal ten un sorprendente complemento no estrondoso silencio da dirección do PP e, singularmente, de Mariano Rajoy.Se queren xogar ao populismo que o fagan con todas as consecuencias.Que eliminen os soldos no Congreso e no Senado ou que disolvan todas aquelas CC.AA. que desexan devolver competencias á Administración central.Se non fan estas propostas estaremos ante unha cerimonia da confusión destinada a contentar a eses segmentos que agardan pola chegada dun caudillo salvador.Mentres, seguen no caixón do esquecemento as reformas posíbeis e necesarias para rexenerar a vida política e recuperar a confianza perdida cos electores.