María Dolores de Cospedal García |
Ademais da comparación odiosa que realizou entre a recente convocatoria do 25 de Setembro e o intento de golpe de Estado rexistrado naquel inesquecíbel 23 de Febreiro de 1981, a señora Cospedal atopou a pedra filosofal para remediar a desafección entre sectores da cidadanía e a maioría da elite política:eliminar os soldos dos representantes parlamentarios de Castela-A Mancha e substituílos polo pago dunhas dietas ou indemnizacións pola asistencia aos actos regrados da Cámara lexislativa.A proposta é moito mais chamativa se reparamos na propia traxectoria das remuneracións recibidas por Dolores de Cospedal nos seus últimos anos de actividade política.Antes de ocupar a presidencia da Comunidade Autónoma, percibía un soldo como deputada do Parlamento autónomo, outro como senadora e unha retribución derivada do seu cargo orgánico no PP.Tendo presente que o financiamento maioritario dos partidos procede dos orzamentos públicos, a señora Cospedal cobraba do erario público por tres conceptos formalmente diferentes até acadar unha cifra superior aos 200.000 euros mensuais.
A secretaria xeral do PP non pode descoñecer os efectos directos que provoca a medida que pensa implantar a partir do 1 de Xaneiro de 2013.A condición de deputado ou deputada ficará reservada ás persoas que posúan un nivel de riqueza notábel.Calquera outra compatibilidade laboral é unha utopía na actual situación do mercado de traballo.Hai outro escenario alternativo implícito nesta disparatada proposta:que o Parlamento de Castela-A Mancha fique convertido nun apéndice do poder executivo, que libere aos integrantes do goberno das incomodidades propias do control parlamentario.Xa o dicía Fraga nos seus tempos de presidente da Xunta:non vou ir ao Hórreo a perder o pouco tempo que teño dispoñíbel entre inauguracións, festas e outras citas burocráticas habituais.
A incontinencia verbal exhibida por Cospedal ten un sorprendente complemento no estrondoso silencio da dirección do PP e, singularmente, de Mariano Rajoy.Se queren xogar ao populismo que o fagan con todas as consecuencias.Que eliminen os soldos no Congreso e no Senado ou que disolvan todas aquelas CC.AA. que desexan devolver competencias á Administración central.Se non fan estas propostas estaremos ante unha cerimonia da confusión destinada a contentar a eses segmentos que agardan pola chegada dun caudillo salvador.Mentres, seguen no caixón do esquecemento as reformas posíbeis e necesarias para rexenerar a vida política e recuperar a confianza perdida cos electores.